Projekt PELLUCID

Platforma ta miała służyć pomocą mobilnym pracownikom organizacji w dwóch aspektach:

• poprawa skuteczności i wydajności przez wprowadzenie formalnych działań prowadzących do zapisu, archiwizacji i udostępniania doświadczeń i wiedzy pracownika; przy braku tego typu działań opuszczenie stanowiska pracy przez doświadczonego pracownika wiązało się ze stratami organizacji, wynikłymi z utraty jego doświadczeń,
• wspomaganie pracowników w czasie podejmowania pracy na nowym stanowisku, poprzez udostępnienie doświadczeń poprzednika, zgromadzonych w czasie jego działalności; eliminowało się wtedy (lub redukowało) konieczność klasycznych szkoleń, frustrację oraz zaangażowanie innych pracowników dla wyjaśniania wątpliwości nowoprzyjętemu.

Na poziomie technicznym, celem projektu był rozwój i integracja zaawansowanych technologii dla potrzeb elastycznego systemu agentowego. Technologie te obejmowały autonomicznych, współpracujących agentów, pamięć organizacji, modelowanie przepływu informacji i procesów, a także strukturę podsystemu metadanych dla dostępu do repozytoriów dokumentów.

Skuteczność zbudowanej platformy była oceniana w wybranych ośrodkach pilotowych. Platformę można było dopasować do szerokiej gamy organizacji sektora publicznego, co dawało jak najlepsze szanse na jej eksploatację.

Skład konsorcjum wskazywał na bardzo dobre zbilansowanie partnerów odpowiedzialnych odpowiednio za element nowości naukowej, praktyki biznesowej niezbędnej do wdrożenia oraz odbiorców końcowych:

• firmy komputerowe Softeco (Włochy) i SADIEL (Hiszpania) posiadały praktykę we wdrożeniach dużych systemów informatycznych we współpracy z organami samorządowymi w swoich krajach,
• partnerzy z UK (CCLRC), Polski (ACK Cyfronet AGH) i Słowacji (II SAS), oprócz niezbędnego warsztatu naukowego, dysponowali także lokalnymi kontaktami, umożliwiającymi wdrożenie wyników projektu,
• odbiorcami końcowymi były trzy instytucje: CPRE–JA i MMBG z Hiszpanii oraz CdG/MTP z Włoch.